اقتباس سینمایی از بازی ویدیویی «تا سپیده‌دم» (Until Dawn) با نارضایتی گسترده‌ای از سوی طرفداران بازی مواجه شده است. بازی «تا سپیده‌دم» که نخستین بار در سال ۲۰۱۵ برای پلی‌استیشن ۴ عرضه شد، روایتگر ماجرای هشت نوجوان بود که در منطقه‌ای منزوی برای بقا تلاش می‌کردند و انتخاب‌های بازیکن در سرنوشت آن‌ها و اینکه چه کسی زنده می‌ماند، نقش داشت.

این بازی با انتشار دو اسپین‌آف (Until Dawn: Rush Of Blood در سال ۲۰۱۶ و The Impatient در سال ۲۰۱۸) و یک دنباله‌ی معنوی (The Quarry در سال ۲۰۲۲) گسترش یافت. همچنین، نسخه‌ی بازسازی‌شده‌ی «تا سپیده‌دم» در اکتبر سال گذشته برای پلی‌استیشن ۵ و پی‌سی منتشر شد.

«گری اف. سندبرگ»، کارگردان فیلم، با تأکید بر حفظ لحن و حال و هوای بازی در اقتباس سینمایی، به یک تغییر اساسی در فیلم اشاره کرده است: «یکی از ویژگی‌های خلاقانه‌ی بازی، امکان تصمیم‌گیری‌های متفاوت شخصیت‌ها و مواجهه با مرگ‌های گوناگون بود. در فیلم، ما از مکانیسم «شروع مجدد» بهره برده‌ایم؛ شخصیت‌ها دوباره تلاش می‌کنند و هر بار که به زندگی بازمی‌گردند، به نظر می‌رسد وارد ژانر وحشت جدیدی شده‌اند. شرط بقا، زنده ماندن تا سپیده‌دم است.»

«گری دابرمن» نیز به عنوان یکی از هواداران پر و پا قرص بازی «تا سپیده‌دم» و ماهیت سینمایی آن، بیان کرده که به این موضوع زیاد اندیشیده است که چگونه می‌توان داستان را به شکلی ادامه داد که تجربه‌ی بازی را به مخاطب منتقل نکند.

بسیاری از طرفداران بازی، پس از انتشار اولین تریلر فیلم، نسبت به این تغییرات ابراز نگرانی کرده بودند. اکنون که فیلم «تا سپیده‌دم» در سینماها به نمایش درآمده، کاربران شبکه‌های اجتماعی با قاطعیت بیشتری نظرات خود را اعلام می‌کنند. یکی از آن‌ها می‌نویسد: «فیلمی به نام «تا سپیده‌دم» ساختن و داستان رو کلاً عوض کردن که هیچ ربطی به بازی نداره. پس چرا از لوگوی «تا سپیده‌دم» استفاده کردن. هالیوود بیا انگشت کوچیکم رو بخور کثافت.»

دیگری می‌گوید: «تصمیم گرفتن فیلمی به اسم «تا سپیده‌دم» بسازن که هیچ ربطی به بازی ویدیویی «تا سپیده‌دم» نداره. مسخره‌اس.» و یک بیننده دیگر اظهار می‌دارد: «ایده‌ی فیلم مشکلی نداره ولی نه برای «تا سپیده‌دم». از بازی‌های محبوب برای فیلم ساختن و عوض کردن کل داستانشون استفاده نکنین. فیلم خودتونو بسازین و اسمشو چیز دیگه‌ای بگذارین!»

فیلم در وب‌سایت «راتن تومیتوز» امتیاز ۶۲ درصد و در «متاکریتیک» امتیاز ۵۶ درصد را کسب کرده و بسیاری از منتقدین نیز با دیدگاه تماشاگران هم‌راستا هستند.

مدیرعامل نتفلیکس، «تد ساراندوس»، اظهار کرده که سرویس استریم تحت مدیریت او «هالیوود را احیا می‌کند» و نشان می‌دهد که بحران سالن‌های سینما و استقبال کمتر مخاطبان از این شیوه‌، بیانگر این است که نمایش فیلم‌ها بر پرده سینما یک روش قدیمی و از کار افتاده است.

این سخنان بی‌تردید واکنش‌هایی از سوی سینماگران برجسته‌ای چون «کریستوفر نولان»، کارگردان فیلم «اوپنهایمر» یا «رایان کوگلر»، سازنده‌ی فیلم «گناهکاران»، که اخیراً نامه‌ای احساسی خطاب به سینماروها نوشته، برخواهد انگیخت. با این حال، برخی از فیلم‌سازان مشهور نظیر «دیوید فینچر»، همچنان به همکاری و پذیرش مدل پخش آنلاین نتفلیکس ادامه می‌دهند، درحالی‌که افرادی همچون «گرتا گرویگ» توافق کرده‌اند بخشی از فیلم‌های این سرویس در سالن‌های سینما اکران شود.

در جریان «اجلاس تایم-۱۰۰»، ساراندوس درباره این پرسش که آیا نتفلیکس در حال تهدید هالیوود است، اظهار داشت: «نه، در واقع ما مشغول نجات هالیوود هستیم.» او نتفلیکس را پلتفرمی معرفی کرد که به درک دقیقی از خواسته‌های مخاطب رسیده و هدف اصلی‌اش ارائه محتوایی است که آن‌ها ترجیح می‌دهند: «تماشاگران به ما می‌گویند که تمایل دارند فیلم‌ها را در خانه ببینند.»

ساراندوس همچنین اذعان داشت که عادت سینما رفتن، به‌خصوص برای اکثر مردم، دیگر جذابیتی ندارد و عملاً در حال از بین رفتن است: «این ایده به نظرم برای خیلی از افراد به تاریخ پیوسته است. البته اگر خوش‌شانس باشی و در منهتن زندگی کنی، شاید همچنان بتوانی به پردیس‌های سینمایی بروی، ولی اکثر مردم در کشور چنین امکانی را ندارند.»

با گسترش سرویس‌های استریم، به‌ویژه بعد از پاندمی کرونا، تماشای فیلم‌ها به شدت به سمت خانه‌ها سوق پیدا کرده و نمایش فیلم‌ها در سالن‌ها به شدت محدود شده است. نتفلیکس در سال‌های اخیر تلاش کرد از طریق همکاری با فیلم‌سازان برجسته و گرفتن جوایز بزرگی مثل اسکار، اعتبار خود را نزد تماشاگران ارتقاء دهد، اما در نهایت دریافت که سرمایه‌گذاری روی پروژه‌هایی از کارگردانانی چون «مارتین اسکورسیزی» لزوماً تعداد مشترکان را افزایش نمی‌دهد. به همین دلیل، نتفلیکس به تولید برنامه‌های کم‌هزینه‌تر مانند «عشق کور است» و پروژه‌های عامه‌پسند بازگشت تا به خواسته‌های جمعیت بیشتری از مخاطبان پاسخ دهد.